با کمی تامل وقتی احساس گناه می کنیم متوجه میشیم این احساس گناه برای ما یک امر مفیده زیرا دوباره مرتکب اون گناه و کار اشتباه نشیم اما گاهی اونقدر از این احساس میترسیم اون هم ریشه در این دارد که به اشتباه از بچگی ما از خشم خداوند یا عذاب خداوند میترساندند
درصورتی که انسان به محض اینکه اشتباهی انجام بده و برگردد از اون اشتباه تصمیم بر جبران بگیرد خداوند او رو میبخشه
یادمون باشه ما باید از اشتباهاتی که در زندگی انجام دادیم درس بگیریم وسعی کنیم اون اشتباهات راتکرار نکنیم
بهترین راهکار اینه که یاد اوری کنیم که خداوند صفاتی مثل بخشنده مهربان دارد،ما نباید خداوند رابه شکل یک انسان غضبناک تصور کنیم ان هم در صورتی که توبه کردیم
هرکاری که کردم و به هر علتی که اشتباه کردم،عمدایاسهوا،آلوده به گناهی شدم، و حالاتموم شده من از کارم تجربه کسب میکنم و احساس گناه را رها میکنم چرا که خداوند توبه پذیر است
بهترین کارممکن توچنین لحظاتی بخشیدن خودته زیرا خداوند تو رو بخشیده و توطلب بخشش از اوکردی
وقتی احساس گناه سراغمون میاد،بیشتردست وپابرای جبرانش می‌زنیم و اینکه توجه وتمرکزمون روی اون کاراشتباهمونه،طبیعتانمیتونیم احساس خوبی داشته باشیم و همین درگیرشدن بااین احساسات بد،باعث میشه هیچ حرکت مثبت وگام درستی به جلونداشته باشیم.
احساس گناه فقط باعث عقب گردی آدم میشه .وحتی گاهی پیش میادانقدذهنت درگیرش میشه که ازخودت متنفرمیشی بقدری که آخرش میگی بی خیال من که بنده ی بد وگناهکاری هستم ،پس بزاربازم اشتباهم روتکرارکنم .
درحالیکه توبایدبه خودت بگی ،مطمئنم خدامنومیبخشه ومن سعی وتلاشم را خواهم کردکه اون گناه روتکرار نکنم وبعدفراموشش کنی.
دیدگاهتان را بنویسید